W życia toku,

W jedwabnym szlafroku,

Od brzasku do zmroku,

Od zmroku do brzasku,

Lśni pełnią blasku.

Promieniująca czystą dobrocią,

Otulona aurą paprocią,

W całej swej istocie,

Stapia się z wilgocią.

Wśród słonych kropel i grud,

Odczuć tę jedną,

Słodką i gorącą,

Lodowe serce czule otulającą,

To Cud.